تپه های شکلاتی فیلیپین

استان بوهول

استان بوهول (Bohol) در جزیره‌های ویسایا در میانه‌ی کشور فیلپیین قرار دارد. مرکز بهل تاگبیلاران نام دارد. این جزیره‌ی رویایی، طبیعتی استوایی و زیبا و دریایی باشکوه و حیوانات بومی عجیب و غریب دارد. اما مهم‌ترین جاذبه‌ی گردشگری بهل، تپه‌های زیبا و فانتزی است که به خاطر ظاهر غیر معمولشان در میان گردشگران بسیار مشهورند. این تپه‌ها، تپه‌های شکلاتی نام دارند. هر ساله گردشگران بسیاری از سرتاسر جهان به فیلیپین می‌آیند تا این تپه‌های بانمک را از نزدیک ببیند. جالب است بدانید که تپه‌های شکلاتی جزو میراث طبیعی ملی فیلیپین شناخته شده و در یونسکو به ثبت رسیده است. حتی به این تپه‌ها، عجایب هشتم عالم نیز می‌گویند.

تپه‌های شکلاتی تپه‌هایی مخروطی متحدالشکلی هستند در منطقه‌ای به وسعت ۵۰ کیلومتر مربع در مرکز استان بهل واقع شده‌اند. اگر به عکس‌ها دقت کنید هیچ ‌درختی روی این تپه‌ها رشد نکرده است. همین باعث شده که این تپه‌ها سطحی گرد و صاف داشته باشند. تعداد دقیق این تپه‌ها مشخص نیست. عددی بین ۱۲۶۸ تا ۱۶۶۰ عدد و حتی کمی بیشتر، حدود ۱۷۷۰ عدد تخمین‌ زده شده‌اند.

تور فیلیپین

این تپه‌های همسان و هم ارتفاع در بخشی از سال که فصل کم‌باران و خشک است، به رنگ قهوه‌ای درمی‌آیند. همین باعث شده که نامِ شکلاتی را بر این تپه‌ها بگذراند. بلندترین این تپه‌ها بالغ بر ۱۲۰ متر می‌باشد. البته ارتفاع اکثر این تپه‌ها بین ۳۰ تا ۵۰ متر است. اما وقتی از فاصله‌ی دور به آن‌ها نگاه می‌کنیم، همه را یک‌شکل و یک‌اندازه می‌بینیم.

هنوز هم علت دقیقِ به وجود آمدنِ این تپه‌ها مشخص نیست. عده‌ای از زمین‌شناسان بر این باورند که رسوبات مرجانی یا آهکیِ بالا آمده به سطحِ زمین این تپه‌ها را ساخته‌اند. عده‌ای دیگر اعتقاد دارند بر اثر نیروی باد فرسایش یافته و به این شکل درآمده‌اند. عده‌ای هم هر دوی این عوامل را در طول زمان باعث به ‌وجود آمدن تپه‌ها می‌دانند.

اما مردم بومی، به دور از این علت‌ها، افسانه‌های زیبا و متعددی را از تپه‌های شکلاتی سینه به سینه نقل کرده‌اند.

در یکی از این افسانه‌ها آمده است که این تپه‌ها از اشک چشم یک عاشق پدید آمده است. غولی عاشق‌پیشه و پاک‌باز به نارم آروگو Arogo که پس از مرگ عشق فانی‌اش، آلویا Aloya آنچنان گریه کرد تا بعد از مدت‌های مدید اشک چشمانش خشکید. در اثر چکیدن آن قطرات بزرگ اشک، تپه‌هایی این‌چنین بر زمین پدید آمدند

در افسانه‌ی دیگری آمده است که دو غولِ عظیم‌الجثه با یکدیگر به جنگ و اختلاف خوردند. به همین دلیل شروع کردند به پرتاب کردن تکه‌های عظیم سنگ یا شن و گل به سوی یکدیگر. بعد از مدتی سنگ انداختن، هر دو خسته شدند و اختلافات را کنار گذاشتند. با یکدیگر دوست شده و از این جزیره رفتند. اما سنگ‌ها برای همیشه به یادگار ماندند.

عده‌ای دیگر می‌گویند گاوی غول‌پیکر به نام کارابائو هر چه را که می‌دید می‌بلعید. حتی غذاهای فاسدی را که کشاورزان دور از خانه‌هایشان، در پشت تپه‌ها پنهان کرده بودند. کارابائو با خوردن آن غذاهای فاسد مسموم شد و با تخلیه‌ی همه‌ی آنچه که خورده بود این تپه‌ها را به وجود آورد.

اما در داستانی دیگر مردم باور داشته‌اند که غولی عاشق پیشه و پرخور وقتی که فهمید برای رسیدن به معشوق باید لاغر شود، هرآنچه را که خورده بود تخلیه کرد و این تپه‌ها به وجود آمدند

من که به‌شخصه ترجیح می‌دهم این تپه‌ها از اشک آروگو ساخته شده باشند نه چیز دیگر…

البته جالب است بدانید از این تپه‌ها نمی‌شود بالا رفت. برای تماشای آن‌ها محل‌هایی وجود دارد. برای مثال دو مقر در این منطقه وجود دارند که بر فراز آن‌ها چشم‌اندازی مشرف بر تپه‌های شکلاتی خواهیم داشت. این استراحت‌گاه‌ها Complex Chocolate Hills و Peak Sagbayan نام دارند. مجتمع Complex Chocolate Hills در فاصله‌ی ۵۵ کیلومتری و Peak Sagbayan در فاصله‌ی ۷۵ کیلومتری شهر تگبیلاران ولقع شده اند. از فرودگاه تگبیلاران می‌توانید با اتوبوس به این دو استراحت‌گاه برسید.

در تمامی ماه‌های سال به این منطقه می‌توان سفر کرد. بستگی به این دارد که تمایل دارید این تپه‌ها را پوشیده از گیاهان سبز و تازه ببینید یا خشک و شکلاتی رنگ. هر کدام زیبایی خاص خودش را دارد. در فاصله زمانی بین ماه‌های دسامبر تا آوریل این تپه‌ها به رنگ قهوه‌ای درمی‌آیند. هوا در این ماه‌ها بسیار گرم و خشک است. در ماه‌های بارانی نیز هوا بسیار شرجی است. اما چه گرم و خشک باشد، و چه گرم و مرطوب، به دیدن تپه‌های بانمک می‌ارزد